เบิร์ต แลงคาสเตอร์ และ เดโบราห์ เคอร์ ใน From Here to Eternity

From Here to Eternity at 70: ภาพยนตร์บล็อกบัสเตอร์ที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณและความรู้สึกแย่

อ่านเพิ่มเติม

แน่นอนว่าฮอลลีวูดมีขอบเขตที่กว้างขวางพอที่จะทำให้แนวคิดนี้ดูสวยงามขึ้นเล็กน้อย ซึ่งเป็นจุดที่ Roman Holiday ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นไปตามจังหวะเวลาโดยบังเอิญที่สุด โรแมนติกคอมเมดี้ที่สร้างรูปแบบกึ่งแฟนตาซีสำหรับประเภทที่ยืนหยัดมาสู่ยุคสมัยใหม่ - นึกถึง Notting Hill ซึ่งเป็นการแสดงความเคารพอย่างแท้จริง - เล่นกับความหลงใหลในช่วงกลางศตวรรษกับเจ้าหญิงในโลกแห่งความเป็นจริงโดยเอาพิธีการที่น่าเบื่อออกไปทั้งหมด . ตัวเอกของเรื่องคือเจ้าหญิงแอน มกุฎราชกุมารเป็นกระดานชนวนที่ว่างเปล่าซึ่งสามารถฉายภาพอุดมคติของเจ้าหญิงได้หลายแบบ เธอมีความงดงาม สง่างาม และมีเสน่ห์ พร้อมด้วยเสน่ห์แบบยูโรอเนกประสงค์ที่ไม่สามารถเชื่อมโยงกับอัตลักษณ์เฉพาะใด ๆ ได้ เนื่องจาก มือเขียนบท ดาลตัน ทรัมโบ เลือกที่จะทำให้เธอมาจากประเทศในจินตนาการที่คลุมเครือ ข้างๆ เธอ ราชินีองค์ใหม่แห่งอังกฤษก็ดูสดใส มีสีคล้ำราวกับสายฝน

 

อย่างไรก็ตาม ใครจะไม่ทำถัดจาก Audrey Hepburn? ยี่สิบสามคนในขณะถ่ายทำ และเปิดตัวในฮอลลีวูดหลังจากชิ้นส่วนเล็กๆ น้อยๆ ข้ามสระน้ำ นักแสดงเชื้อสายดัตช์-อังกฤษคนนี้คือผู้เข้าชิงพิธีราชาภิเษกของอุตสาหกรรมนี้เอง นั่นคือดาราที่ดูไม่มีเสียง หรือแม้แต่เคลื่อนไหวค่อนข้างเหมือน ผู้ร่วมสมัยของเธอ ซึ่งเหมาะสมกับส่วนของราชวงศ์ในทวีปในอุดมคติ ไปจนถึงสำเนียงลูกผสมที่โดดเด่นของเธอและการใช้ถ้อยคำที่สุกงอมและโค้งมน

 

“และการแนะนำออเดรย์ เฮปเบิร์น” กล่าวถึงเครดิตเปิดเรื่อง และประกาศพันธกิจของ Roman Holiday และเหตุผลอย่างมีประสิทธิภาพ ภาพยนตร์เรื่องนี้อาจจะเป็นการเบี่ยงเบนความสนใจและอ่อนหวานในแง่ของตัวเอง แต่มันก็กระตุ้นความรู้สึกของจุดประสงค์ ความมุ่งมั่นที่จะสร้างไอคอนออกมาต่อหน้าต่อตาคุณ แม้แต่วิเวียน ลีห์ก็มีผลงานนำสองสามเรื่องก่อนที่ Gone With the Wind จะสร้างเธอขึ้นมาใหม่ Julia Roberts ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ก่อนที่ Pretty Woman จะส่งซูเปอร์โนวาให้เธอ มีภาพยนตร์ที่หายากที่สิ่งนี้สร้างดาราภาพยนตร์ได้อย่างมีประสิทธิภาพตั้งแต่เริ่มต้น โดยสร้างภาพลักษณ์และบุคลิกให้คงอยู่ตลอดไปในอาชีพการงาน Roman Holiday คือหนึ่งเดียว

 

 

มันไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนั้นสักหน่อย ดาราดังอย่างเอลิซาเบธ เทย์เลอร์และจีน ซิมมอนส์ถูกสวมบทเป็นเจ้าหญิงแอนน์ ก่อนที่จะจัดตารางการปะทะกัน ผู้กำกับวิลเลียม ไวเลอร์ เพื่อค้นหาใบหน้าที่สดใหม่ มันง่ายพอที่จะเห็นเทย์เลอร์พบกับบทสรุปที่น่าสนใจของบทนี้ แต่ค่อนข้างยากกว่าที่จะจินตนาการว่ามันเป็นบทบาทที่กำหนดอาชีพสำหรับเธอ โรมัน ฮอลิเดย์ เป็นที่รู้จักเนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้อาจอยู่ในหลายแผนก โดยมุ่งความสนใจไปที่ความตื่นเต้นของสิ่งใหม่ ทั้งภายในการเล่าเรื่อง ขณะที่เจ้าหญิงผู้ลี้ภัยได้สัมผัสกับเสรีภาพของชีวิตพลเรือนเป็นครั้งแรก และในการจ้องมองของกล้อง ขณะที่ มันค้นพบและสำรวจใบหน้าของเฮปเบิร์น ค้นหามุมที่ดีที่สุดท่ามกลางมุมดีๆ ที่ไม่มีที่สิ้นสุด คุณจะเห็นได้ว่าเหตุใด Gregory Peck ซึ่งเองก็อายุน้อยกว่าและใหม่กว่าที่วางแผนไว้ในตอนแรก โดยได้รับสืบทอดส่วนนี้หลังจากที่ Cary Grant ปฏิเสธงานดังกล่าว - ตกลงที่จะยกเลิกการเรียกเก็บเงินสำหรับดาราเดี่ยวตามสัญญาของเขา เพื่อยกระดับตำแหน่งของเธอ เขาอ่อนโยนอย่างสมบูรณ์แบบในฐานะโจ นักข่าวชาวอเมริกันที่ทำให้แอนได้สัมผัสถึงชีวิตดีๆ ทั่วไปสั้นๆ แต่ดาราภาพยนตร์ตัวจริงทุกคนจะรู้ดีว่าพวกเขาสูญเสียความสนใจไปเมื่อใด

 

 

หากมีสิ่งใด Peck ยอมรับอันดับสามที่ต่ำต้อยตามหลัง Hepburn และเมืองหลวงของอิตาลีที่มีชื่อเดียวกันซึ่งถ่ายทำโดย Wyler และนักถ่ายภาพยนตร์ Franz Planer และ Henri Alekan ด้วยความเอื้ออาทรต่อนักแสดงนำของพวกเขา ตามชื่อหนัง Roman Holiday ถ่ายทำกันทั้งหมดในโรม โดยส่วนใหญ่ในสถานที่ถ่ายทำ โดยมีการตกแต่งภายในบางส่วนที่สตูดิโอ Cinecittà ในช่วงเวลาดังกล่าวเป็นเรื่องที่หาได้ยากสำหรับโปรดักชั่นของฮอลลีวู้ด อย่างน้อยที่สุดในบรรดาภาพยนตร์คอเมดีที่มีขนาดพอเหมาะพอดี

 

ค่าใช้จ่ายของกลเม็ดกำหนดว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะต้องถ่ายทำในรูปแบบขาวดำ แทนที่จะเป็นเทคนิคคัลเลอร์ที่ไวเลอร์ชอบ ซึ่งเป็นข้อจำกัดในทางปฏิบัติที่พิสูจน์ได้ว่ามีประโยชน์อย่างสร้างสรรค์ แม้ว่าภาพยนตร์จะนำเสนอวิสัยทัศน์การท่องเที่ยวของเมืองนิรันดร์ แต่ก็ไม่ได้ให้ความรู้สึกอิ่มเอิบและสวยงามจนเกินไป แต่ทิวทัศน์ของเมืองที่นี่ช่างรวดเร็ว คมชัด เย็นสบาย เพียงเล็บเท้าในผืนน้ำอันงดงามแห่งสัจนิยมนีโอเรียลลิสม์ของอิตาลี แม้ว่าภาพลักษณ์ของความทรหดหรือความยากจนจะถูกขัดออกจากกรอบก็ตาม แต่เมื่อเปรียบเทียบกับ Three Coins in the Fountain ซึ่งเป็นเรื่องเล็กโรแมนติกชุดโรมที่เต็มไปด้วยสีเหลือบแวววาวที่ฮอลลีวู้ดออกฉายในปีถัดมา เพื่อสร้างความสำเร็จในบ็อกซ์ออฟฟิศอย่างถล่มทลาย และภาพยนตร์ของไวเลอร์ก็ให้ความรู้สึกสมัยใหม่ที่เก๋ไก๋ยิ่งขึ้น แม้ว่าจะดูแตกต่างออกไปก็ตาม สถานที่เดียวกันและความปรารถนาที่สมหวัง

 

ตามความจริงก็คือ Roman Holiday ไม่มีอะไรน่ากลัวมากนัก นอกเหนือจากเสน่ห์ของใบหน้าและสถานที่ที่มี X-factor มากมาย ทรัมโบซึ่งขณะนั้นอยู่ในบัญชีดำอาจได้รับรางวัลออสการ์จากเรื่องราวดั้งเดิมของเขา ซึ่งยอมรับโดยเอียน แม็กเลลแลน ฮันเตอร์ ซึ่งอยู่ตรงหน้าของเขาในตอนนั้น แต่ความโรแมนติคนั้นเป็นเพียงเรื่องบางๆ ที่ถูกกำหนดโดยสถานการณ์มากกว่าความเชื่อมโยงทางจิตวิญญาณที่น่าเชื่อถือ ตอนจบที่ไม่ค่อยมีความสุขทำให้มีความหวานขมขื่น แต่ก็แทบจะไม่ใช่การเผชิญหน้ากันแบบสั้น ๆ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะตัวละครของแอนและโจนั้นดูคร่าวๆ และตามแบบฉบับของชื่อของพวกเขา

 

แต่ความเศร้าโศกที่ยิ้มแย้มตามธรรมชาติของเฮปเบิร์นนั่นเองที่ทำให้แอนปฏิเสธความรักในชีวิตของราชวงศ์ด้วยท่าทางทางการเมืองที่ว่างเปล่าและการพบปะและทักทายที่บีบคั้นจิตวิญญาณ การยอมรับความเป็นจริงในเรื่องราวที่มิเช่นนั้นสร้างเป็นเทพนิยาย ในท้ายที่สุดค่อนข้างสะเทือนใจ แม้ว่าตัวละครที่ร่ำรวยกว่าจะรอเธออยู่ก็ตาม (Breakfast at Tiffany"s กลายเป็นภาพยนตร์ที่จะผนึกบุคลิกดาราของเธอไว้ชั่วนิรันดร์ The Nun"s Story และ Wait Until Dark เป็นภาพยนตร์ที่เธอแสดงแบบรับสินบนอย่างหนักที่สุด) การแสดงออสการ์มักจะได้รับรางวัลจากความแข็งแกร่งของส่วนนี้มากกว่า คุณสมบัติโดยกำเนิดและนิสัยเฉพาะตัวของนักแสดงที่เฉพาะเจาะจง ซึ่งเป็นเหตุผลหนึ่งว่าทำไมชีวประวัติจึงเป็นเส้นทางมาตรฐานที่น่าเบื่อหน่ายสู่ชัยชนะ รางวัลนักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมของเฮปเบิร์นจาก Roman Holiday นั้นเป็นข้อยกเว้น เนื่องจากได้รับรางวัลออสการ์เพียงไม่กี่รางวัลจากการยกระดับบทบาทในด้านบุคลิกภาพ ภาพลักษณ์ และการแสดงออก ฮอลลีวูดต้องการเจ้าหญิงและพบเธอ แน่นอนว่าเธอได้มงกุฎมาต่อรองราคา